Imiona: Jean- Pierre
Nazwisko: Purbaix
Pseudonim:
Wiek: 17 lat
Data urodzenia: 23.09.94
Formatowanie/grupa: V
Status majątkowy: (przydziela administracja na podstawie losowania)
Rodzina:
◊ Irénée Purbaix - Dojrzały 40-latek, głowa rodziny Purbaix oraz ojciec Jeana. Jest absolutnym przeciwieństwem swego syna. A jakże! W tę i wew tę gania się za młodymi pannami, zdradzając przy tym swoją żonę. Jest jednym z najsławniejszych polityków we Francji co oznacza, że mężczyzna ma mocny charakter. Jean jest w pełni zależny od swego ojca. Co do tego ma mieszane uczucia, bowiem bierze z niego przykład, lecz z drugiej strony ma ochotę wygarnąć mu wszystko na temat co sądzi o jego flirtach między młodymi pannami. Co do stosunków między wampirami na ogół ma neutralny. W niczym mu nie przeszkadzają, choć z drugiej strony obawia się, że wyrządzą komuś poważną krzywdę. Taki ma do tego stosunek jedynie dla Jeana, który także jest wampirem.
◊ Clémentine Lisette Purbaix (z domu Canzone) - 41 kobieta, która darzy wielką miłością Jeana, a także swego niewiernego Irénée. Sam fakt, że wychowała się w jednym z francuskich sierocińców nie znaczy, że jest najgorsza. Pan Purbaix nade wszystko darzył ją uczuciem, jednakże szybko mu się znudziła. A ona jedynie jest zaślepiona jego chwałą oraz doskonałością. Na początku nie mogła zaaklimatyzować się w tym wszystkim, jednakże szybko odnalazła się w tym miejscu. Wampiry w niczym jej nie przeszkadzają! Ba! Jest dumna, że ma syna, który został wampirem.
◊ Edith ,,Lola" Juliette Purbaix - 16-letnia nastolatka z typowymi nastoletnimi problemami, aczkolwiek Jean bardzo ją kocha. Typowa imprezowiczka, która najchętniej mogłaby chodzić z klubów do klubów i wcale nie wracać do domu. Nie jest ćpunką (aczkolwiek czasem zażywa dragi), ale nie ma umiaru do picia. Ojciec boi się o to, że wybryki Edtth pogorszą jego reputację. Wiele razy rozmyślał, czy może nie posłać ją na jakieś leczenie, terapię. Niestety ,,Lola" za nic się nie zgadza i robi swoje.
Osobowość:
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się kim jest Jean? Na pierwszy rzut oka wydaje się zapuszczonym, ciągle ćpającym chłopakiem. Jeżeli tak myślisz to jesteś w wielkim błędzie. Wygląd przecież się nie liczy, lecz tylko wnętrze. Ale oczywiście inni ludzi myślą odwrotnie co bardzo smuci Jeana. I nasuwa nam się pierwsza cecha francuza. Chłopak jest bardzo wrażliwy na jakąkolwiek obelgę, lecz nie znaczy, że od razu się rozpłacze. Najczęściej to zamknie się w sobie i przez jakiś czas ma ochotę pobyć sam ze ze sobą.
Stanowczo można go zaliczyć do grona lubiących przesiadywać w jednym miejscu i nie ruszać się z niego przez jakiś czas. Prościej mówiąc - czasem ma takie dni, że chce pobyć sam i w głębokim poważaniu mieć wszystko gdzieś. Chce przez chwilę pobyć sam ze sobą, porozmawiać ze swymi myślami oraz popodziwiać piękne widoki. Mało kreatywne zajęcie, ale zawsze coś. Często z tych rozważań są jakieś zalety. Jego nastrój się poprawia, wycisza się oraz nie robi nikomu awantury. Spokój jedynie może ocalić od złych wydarzeń - tak oczywiście myśli brunet. Jeżeli jest stresująca sytuacja,a chłopak nie może opanować się emocjami i ma ochotę na cięte riposty, często idzie w miejsce, gdzie nie błąka się żadna żywa dusza i rozkoszuje się tą niezapomnianą chwilą. Cisza to jego druga przyjaciółka, z którą może na każdy temat porozmawiać. Z czasem ta chwilowa samotność jest uzależniająca i z czasem Purbaix nie ma ochoty wrócić do rzeczywistego świata, gdzie żyje milion ludzi rozmawiających ze sobą.
Poza całodziennym przesiadywaniem pod drzewem, są takie dni, kiedy ma ochotę poszaleć. Głównie w towarzystwie najbliższych przyjaciół. Choć z drugiej strony ma do siebie dystans i stara się nie wyczynić coś głupiego. To jest jego minus. Ma w sobie coś co mówi mu ,żeby się ograniczał to wszelkich przyjemności. Nawet za niewinny żarcik ma wyrzuty sumienia. Lecz od czego są najlepsi przyjaciele, którzy mogą wyleczyć z tego dystansu do życia Jeana. Nie lubi w sobie tej cechy. Często francuz swym zachowaniem odstrasza niektóre dziewczyny, co go bardzo smuci. Choć ma nadzieję, że znajdzie się ta jedna jedyna co go zrozumie.Od jakiegoś czasu Jean ma takie myśli, czy nie czasem rozerwać się na te parę godzin. Napić się czegoś mocniejszego, spędzić noc z jakąś panną (tak jak jego ojciec)i wiele innych rzeczy, które ucieszyłyby chłopaka. Cały czas liczy na swych najlepszych przyjaciół, żeby pomogli mu przejrzeć na oczy i pomogli mu przezwyciężyć tą nielubianą przez Jeana cechę charakteru.
Czy kiedykolwiek myślałeś, że taka osoba o takim usposobieniu da się lubić? Na pewno, tylko trzeba dogłębnie ją poznać, a szczególnie Jeana- Pierra. Jest bardzo pociesznym człowiekiem. Jeżeli przejmie się ważną osobą w jego życiu, może jej bezgranicznie pomagać, aczkolwiek, żeby nikt się o ty nie dowiedział.
Oczywiście to co napisałam wcale nie musi opisywać w stu procentach chłopaka. On na prawdę jest żywiołowym oraz pełnym energii chłopakiem, tylko po prostu nie chce tego ujawniać. Na pewno coś w jego charakterze się zmieni, lecz dopiero za jakiś czas.
Zainteresowania:
- Chłopak od jakiegoś czasu, zaczął zgłębiać tajniki gry na skrzypcach u niejakiego Francisa De la Qhle - sławnego skrzypka we Francji.
Wygląd:
Pewna złota myśl ,,Wygląd się nie liczy" jest bardzo mądrą myślą. Aczkolwiek wiele osób obala te słowa i większość z nich popada w niejakie kompleksy co do swojego wyglądów. A to za brzydki nos, pryszczata gęba, nierówne zęby i inne tego rodzaju bzdety. Szczególnie płeć piękna. Czemu one muszą tak się nie dowartościowywać? Piękne słowa nie wiadomo przez kogo zacytowane mówią, że każda kobieta jest piękna, tylko jest trochę zaniedbana. Zamiast walczyć ze swoimi problemami to bardziej wyolbrzymiają to. Lecz zamiast pieprzyć mądre gatki chcę wam przedstawić Jeana, a właściwie jego wygląd.
Widzicie go? Wysokiego o brązowych włosach chłopaka, z koszulą w kratkę oraz niosącą w ręku swoje niechciane przez niego okulary? Jeżeli go widzicie, to śmiało mogę wam go przedstawić. Jean to są twoi nowi znajomi, znajomi to jest Jean. Zauważyliście, że jest niesamowicie wysoki (trochę przesadziłam)?Mierzy zaledwie 189 cm, a to naprawdę dużo. Z tą liczbą nigdy chłopak nie zginie, a szczególnie ktoś kto jest niedaleko niego. Karnacja chłopaka nieco przeszkadza mu w wyglądzie, lecz od razu nie robi z tego awantury. Jest bardzo blady co odstrasza wiele osób, ale nie zapominajmy, że wygląd przecież się nie liczy. Jest przeraźliwie chudy, lecz sam uważa, że dobrze.
Kolejnym elementem do omówienia są jego włosy. O tak! Tu to można się pochwalić, tfu! Zachwycać się, podziwiać je i używać jak najsłodszych słów. Kolor brąz u włosów, a szczególnie kiedy takowe posiada chłopak są obłędnym marzeniem każdej dziewczyny, żeby chociaż je dotknąć. Nie to, że przechwalam, ale wyobraźcie sobie: gęste oraz trwałe włosy, koloru brązu, które poruszają się delikatnie pod wpływem wiatru. To dopiero widok. A głupi on chciał się ogolić na tak zwanego ,,rekruta" - czyli łysy jak pała. Ale zrozumiecie, że to był tylko okres buntowniczy, więc nie miejmy do niego pretensji. Lecz włosy nie zęby, odrosną - jak to mówiła pewna osoba, której francuz za cholerę nie kojarzy.
A teraz zaprezentuję państwu kolejny ,,eksponat" z serii ,,Zapoznaj się z Jeanem". Są to oczy, które także są jego atutem. Ba! Królują i są główną
[/b]
Biografia:
- Tekst
Ciekawostki:
◊ Stracił dziewictwo z ludzkim chłopakiem, aczkolwiek nikomu tego nie mówi
◊ Umie grać na skrzypcach
◊ Cierpi na bulimię
Dar: brak
Kot: Quenelles
Pokój/mieszkanie:
Wykorzystywany wizerunek:Jaco Van Den Hoven